به جبران گذشته

مشاهده افکاردر طول روز چندباری باید بروی با احترام روی مبلی، گوشه ای جایی خلوت بنشینی و کمی دورتر،خودت را تماشا کنی.اینکه در چه هواییست. دارد توی چه افکاری پرت می شود. ذهنش که به اسیری دشمن درونش رفته در حال پمپاز کدام نگرانی ها، ترسها، غم ها، قضاوت هاست...ریز و کامل نگاه کنی.بعد از روی مبل به آرامی بلند شوی و به زندگی اکنونت برگردی...سناریوهای زیادی، فیلمهای پر سکانس فراوانی در طول شبانه روز توسط ذهن کژکار ما ساخته می شوند.باید تیترش را ببینیم. بعد هم بزنیم کانال بعدی. نهایتا هم خاموشش کنیم. برویم سراغ لحظات حال و اکنون.برویم با خود واقعی مان...بی خودی بودن یا با بیرون بودن مرده بودن است.بساط وهم و اعتبار را جمع کنی و به خودت برگردی.. به انسان از روح خدا دمیده شده در او. به جبران گذشته...

اول که خوراک بعد هم که خوراک سالم..خودم را می گویم.این بار ولی خود واقعی ام را. اصل وجودم را. بعد ملکوتی درونم را می گویم..استادم می گفت روزی چند دقیقه به تنفست متوجه شو.. برای اینکه از افکارت و خود دروغین و اعتباری سی و هشت ساله ات فاصله بگیری و چند ثانیه ای به خودت برگردی.یا به دستانت 5 دقیقه توجه کن.. گاهی به قدم هایت..به قدر چند ثانیه ای در ساعات روز خود واقعی ات را تغذیه کن.. فعلا برای تو کافیست... بزرگ می شوی همینطوری کم کم... راه می افتی... دور دست نیست. به جبران گذشته...